چگونه هنگام دورکاری تمرکز خود را از دست ندهیم؟
دورکاری و کارکردن در خانه، مانند یک رؤیا است؛ نه نشستی حضوری وجود دارد، نه رفت‌و‌آمدی و نه یونیفرمی؛ البته تا زمانی که کارهای شخصی، سر راهتان قرار نگیرد. هنگامی که در دفتر کار می‌کنید، به‌سادگی به حواس‌پرتی دچار نمی‌شوید؛ اما هنگامی که در خانه کار می‌کنید، به‌سختی می‌توانید مرزی میان کارهای شخصی و شغلتان تعیین کنید.
تصور کنید که روی پروژه‌ای کار می‌کنید و دوستی با شما تماس می‌گیرد؛ اگرچه می‌دانید که باید کارتان را به پایان برسانید، این‌طور فکر می‌کنید که صحبت‌نکردن با او نشانه بی‌ادبی شماست. تصور کنید که فعالیت‌های روزانه را برنامه‌ریزی می‌کنید و باید به کارهای شخصی خود نیز فکر کنید؛ انداختن لباس‌های کثیف درون ماشین لباسشویی، به‌سرعت انجام می‌شود؛ ولی پیش می‌آید که تا نیمه‌شب کار می‌کنید.
مشاهده اگهی‌های استخدام دورکاری در وبسایت کاربوم
سرانجام هیچ‌گاه مشخص نیست که کارتان در چه زمانی آغاز شده است و در چه زمانی پایان خواهد گرفت. من نزدیک به ۱۲ سال، دورکاری کردهام و مربی مدیریت زمان برای کارمندان دورکاری بوده‌ام؛ تجربیات کارآمد، بد و تلخی را کسب کردهام؛ پی برده‌ام که متمرکزترین و مؤثرترین کارمندان دورکار، برای خود حدومرزهایی را تعیین می‌کنند تا بتوانند کارشان را انجام دهند.
در این مطلب، نکته‌هایی برای بهره وری بیشتر و افزایش تمرکز در دورکاری، به‌صورت دائم یا موقت و همچنین رضایت شغلی بیان خواهد شد.
جدیدترین فرصت‌های شغلی شرکت‌های معتبر را در صفحه آگهی استخدام ببینید.
۱. ساعات کاری خود را مشخص کنید
شاید احمقانه به نظر برسد، ولی اگر بخواهید بر کارتان تمرکز کنید، باید وانمود کنید که در خانه مشغول به کار نیستید. من پیش از اینکه مربی مدیریت زمان باشم، برنامه بسیار نا‌منظمی داشتم؛ زمان مشخصی را برای انجام کار‌هایم نداشتم؛ برای ملاقات شخصی برنامه ریزی می‌کردم و در حین آن، کارم را انجام می‌دادم؛ زندگی شخصی و حرفه‌ای من حدومرزی نداشت؛ زمانی که در خانه بودم، برای بررسی‌نکردن ایمیل‌های کاری، در تمامی ساعات شبانه‌روز، عذاب‌وجدان داشتم؛ هیچ‌گاه فکر نمی‌کردم که می‌توانم اندکی هم استراحت کنم.
تغییر بزرگ هنگامی رخ داد که برای خودم ساعت کاری (از ساعت ۹ صبح تا ۶ عصر) تعیین کردم؛ کارهایی را مشخص کردم که در این زمان ممنوع بود؛ از خود می‌پرسیدم که اگر در دفتر بودی، این کار را انجام می‌دادی؛ اگر پاسخ منفی بود، متوجه می‌شدم که باید آن کار را قبل یا بعد از ساعت کاری‌ام انجام دهم.
کارهای خانه و بیرون رفتن با دوستانم از جمله کارهایی بودند که باید قبل یا بعد از کار انجام می‌شدند. اگرچه برای تماس دوستان هنگام ناهار یا کارهای ضروری، مانند تعمیر خودرو، زمانی را در طول روز در نظر می‌گرفتم؛ البته اینها همه استثنا بودند، نه یک قانون. در تعیین این حدومرزها، زمانی را به کارم اختصاص دادم و متوجه شدم که می‌توانم در ساعات دیگری بر کارهای شخصی‌ام تمرکز کنم و عذاب وجدانی نداشته باشم.
۲. برای موفقیت برنامه‌ریزی کنید
با ساختاری که نسبت به روزهای کاری معمولی متفاوت است، می‌توانید کارایی و اثربخشی زمان خود را در خانه به حداکثر برسانید.
برای مثال، اگر فقط یک روز در هفته دورکاری می‌کنید، در آن روز هیچ قرار ملاقات شخصی‌ای نداشته باشید؛ اگر نمی‌توانید این کار را انجام دهید، دست‌کم نصف روز را به کارتان اختصاص دهید. بر پایه ملاقات‌ها و میزان انرژی‌تان، زمانی را انتخاب کنید که برایتان مناسب‌تر است؛ سپس ۱ یا ۲ کار مهمی را که می‌خواهید در طول این زمان انجام دهید، مشخص کنید.
این کار می‌تواند جزء کارهایی باشد که نزدیک به ۱ ساعت یا بیشتر، زمان نیاز دارند یا کارهایی که بیشتر از میزان خلاقیت و تفکری که در محیط کار فراهم می‌شود، به نوآوری و تفکر راهبردی فراوانی نیاز دارند. در این مدت، اعلان ایمیل‌هایتان را قطع کنید یا دست‌کم چند ساعتی به سراغ آنها نروید. به همکارانی که با شما کار می‌کنند اطلاع دهید که چند ساعتی ایمیلتان را بررسی نخواهید کرد تا به‌دلیل تأخیرتان در پاسخ‌دادن، تعجب نکنند.
۳. حد واندازه‌ای را برای دیگران نیز تعیین کنید
برای آنکه تلاش‌هایتان نتیجه خوبی به‌همراه داشته باشد، با کسانی که ممکن است روزهای دورکاری را مانند روزهایی که در خانه هستید بدانند، بی‌پرده و شفاف برخورد کنید. به خانواده و دوستانتان توضیح دهید که روزهایی که دورکاری می‌کنید، فرصتی برای انجام کارهای شخصی ندارید.
برای مثال، اگر با همسرتان در خانه هستید، به او این‌طور بگویید: «از ساعت ۸ صبح تا ۵ عصر کار خواهم کرد. هنگام ناهار با یکدیگر صحبت خواهیم کرد، ولی در زمان کار نمی‌توانم.»
اگر انتظاراتی را برای خود تعیین کرده‌اید، حتما به آنها عمل کنید. دیگران محدودیت‌های شما را متوجه می‌شوند و دیگر پافشاری نخواهند کرد. پیشنهاد می‌کنم که جایی را برای کار داشته باشید که از اشخاص دیگری که ممکن است در خانه باشند، دور باشید؛ جایی مانند دفتر کار و اتاق‌خوابتان که می‌توانید در را ببندید و در دیدرأس دیگران نباشید.
هنگامی‌که مهمان ناخوانده داشتید، باید مانند یک سیاست‌مدار رفتار کنید. اگر همسایه‌ای به خانه‌تان آمد، چند دقیقه‌ای با او صحبت کنید؛ درست همان‌طور که همکارانتان چند دقیقه به دفتر کارتان سر می‌زدند؛ ولی پیشنهاد نمی‌دهم که برای صرف قهوه یا گفت‌و‌گو به داخل خانه بیایند؛ از یک جمله پایانی، مانند «بسیار خوشحالم که با شما صحبت کردم، ولی کار نیمه‌تمامی دارم که باید انجامش دهم» استفاده کنید و زمان دیگری را برای ملاقات ایشان تعیین کنید؛ اگر صاحب‌خانه گفت که «باید تعمیراتی در خانه‌تان انجام شود»، روز و ساعتی را به او بگویید که برایتان مناسب است.
اگر ناچارید که کار شخصی‌تان را در آن روز انجام دهید، بر پایه ساعات کاری که در دفتر بوده‌اید، برنامه‌ریزی کنید؛ برای مثال: اگر خانواده، کاری را به شما سپرده است، هنگام ناهار آن را انجام دهید؛ این‌طور بگویید «هنگام ناهار، لباس‌ها را از خشک‌شویی می‌گیرم و شیر هم می‌خرم. پس از ساعت کاری می‌توانم برای خرید همه موارد موردنیاز به فروشگاه بروم.»
کارهای محول‌شده را به چند بخش تقسیم کنید؛ برای مثال، «امروز خودرو را به تعمیرگاه خواهم برد، ولی تماس با بیمه سلامت را به فردا موکول می‌کنم.» هنگامی‌که محدودیت‌هایتان را مشخص می‌کنید، نیازی نیست که از دیگران معذرت‌خواهی کنید. بگذارید سایرین به زمان شما احترام بگذارند، درست مانند وقتی که در دفتر مشغول به کار هستید.
اگر پیوسته با این انتظارات زندگی کنید، دیگر افراد نیز به آن عادت می‌کنند و شما نیز برای تمرکز بر کارتان بیشتر زمان خواهید داشت.
جدیدترین فرصت‌های شغلی شرکت‌های معتبر را در صفحه آگهی استخدام ببینید.
منبع: hbr.org
شما این جلسه از دورکاری را مطالعه کرده‌اید.
برای ثبت این جلسه و مطالعه کامل دوره، وارد شوید.
دیدگاه