۶ راهبرد برای اجتناب از قبول وظایف بیش از حد در آخرین روزهای کاری
- ذهنتان را تنظیم کنید
- برنامهای راهبردی برای خروجتان طراحی کنید
- با مستندسازی همهچیز در وقتتان صرفهجویی کنید
- درخواستهای جدید را به کس دیگری ارجاع دهید یا رد کنید
- از فرصت پیشآمده برای ایجاد عادات جدید استفاده کنید
- کاملا از شغل قبلی خود جدا شوید
ترک یک موقعیت شغلی برای انتخاب موقعیت شغلی دیگر هیجانانگیز است. به موقعیت جدید امیدوارید و انتظار شروعی دوباره را میکشید، اما بسیاری از متخصصان هنگام جابهجایی احساس گناه میکنند. بسیاری از افراد به این دلیل که تیمشان را با مشکلات تنها میگذارند، احساس بدی دارند. مشخص کردن مرزها در آخرین روزهای کاری درست به اندازهی روزهای اول مهم است. در این مطلب سعی داریم ۶ راهبرد را برای جلوگیری از کار زیاد و مدیریت انتقال در آخرین روزهای کاری معرفی کنیم.
شرکت بدون شما چه خواهد کرد؟ خیلی طبیعی است که برای انتقال شغلی و سرخوردگی دیگران نگران باشید؛ هرچه باشد، هیچکس دوست ندارد افرادی را که برایش مهماند، ناامید کند. سختکوشان حساس (افرادی که خیلی عمیقتر از دیگران فکر و احساس میکنند)، احساس گناه ناشی از ترک شغل بیشتر است. سختکوشان حساس نورونهای آیینهای (نورونهای مسئول همدلی) فعالتری دارند که باعث میشوند درد و ناراحتی دیگران را با شدت بیشتری حس کنند.
بسیاری از سختکوشان حساس در روزهای آخر سعی میکنند با کمک کردن بیش از حد نیاز احساس ناراحتی خود را تسکین دهند. در نتیجه، ناگهان به خودشان میآیند و میبینند که بیش از تواناییشان تلاش کردهاند، گاهی بیش از حد توان قول دادهاند و بخشی از آن را نتوانستهاند به انجام برسانند؛ به این ترتیب، تیم را در وضعیت دشوارتری ترک میکنند.
بسیاری از متخصصان حتی برای پس از پایان خدمت خود نیز قول کمک میدهند. این افراد بعدا وقتی که از طرف کارفرمای قبلیشان پیام دریافت کنند، ناراحت خواهند شد. در حالی که پس از همهگیری کرونا یکچهارم تا نیمی از کارمندان برای تغییر شغل آماده میشوند.
۱. ذهنتان را تنظیم کنید
احساسات شما بر واکنشهایتان مؤثرند، پس هر احساس گناه گمراهکنندهای را تحت کنترل خود درآورید. متخصصان پردستاورد، بهخصوص سختکوشان حساس، برای انگیزهبخشی و ایجاد تحول آفریده شدهاند. این افراد باید سعی کنند فرایند انتقالشان را مانند مرحلهای طبیعی در پیشرفت شغلی خود بدانند، نه به عنوان لکهی ننگی بر دامان شخصیت و تعهد کاریشان، زیرا در حال رشد هستند، نه جنایت.
در اعتماد به نفس خود نیز تجدیدنظر کنید. بله، نقش شما در سازمان مهم است، اما بدون حضور شما شرکت از هم نمیپاشد. ممکن است تیمتان کمی دچار ضعف شود، اما احتمالا این ضعف کشنده یا فاجعهآمیز نخواهد بود؛ بهعلاوه، خروج شما فرصتی را برای شخص دیگر فراهم میکند تا مسئولیت قبلیتان را بر عهده بگیرد و در آن نقش بدرخشد.
نوشتن یادداشتی از سوی خودِ آینده به خودِ فعلیتان نیز تمرینی مناسب برای خلاص شدن از شر احساس گناه است. خود آیندهتان میتواند به شما اطمینان دهد که تصمیم درستی گرفتهاید یا یادآوری کند که در آن زمان (چند ماه آینده) احساساتی را که در حال حاضر شما را کنترل میکنند، فراموش کردهاید.
۲. برنامهای راهبردی برای خروجتان طراحی کنید
به پروژههای تحتنظرتان نگاهی دقیق بیندازید تا ببینید اجرای آنها در مدت باقیمانده عملی است یا خیر. همین که متوجه شدید قرار است شرکت را ترک کنید، مهمترین کارهایی را که باید به انجام برسانید، مشخص کنید، سپس از کاری که باید در آخرین روز کاری انجام دهید، شروع کنید و تا زمان حال کارها را برنامه ریزی و اهداف مهم را تعریف کنید.
احتمالا نمیتوانید تمام کارها را در زمان باقیمانده به انجام برسانید، پس آنها را بر اساس تأثیرشان اولویتبندی کنید و به نقطهای مناسب و باثبات برسانید تا پس از شما دیگران بتوانند ادامه دهند. ممکن است لازم باشد عمق و گسترهی خروجی بعضی پروژهها را کاهش دهید تا دستیافتی باشند.
برنامهای را برای نحوه و زمان اطلاعرسانی به ذینفعان درمورد خروجتان طراحی کنید. دقیق بودن برنامه باعث میشود کار را به تعویق نیندازید و از اطلاعرسانی زودهنگام به علت ترس نیز جلوگیری میکند. با رئیستان صحبت کنید تا کسی را که قرار است وظایف شما را بر عهده بگیرد، مشخص کند.
از برنامهی خود برای مشخص کردن میزان علاقه و تواناییتان برای کمک به فرایند انتقال (با توجه به اولویتهای دیگرتان) کمک بگیرید. ممکن است چندان معقول یا ممکن نباشد که عضوی از تیم مصاحبهی کارمند جدید باشید، خصوصا اگر خودتان پروژهای مهم و در معرض دید عموم داشتهباشید که قبل از ترک کار باید آن را به اتمام برسد.
۳. با مستندسازی همهچیز در وقتتان صرفهجویی کنید
بهترین کار این است که جانشین خود را آموزش دهید، اما نحوهی انجام آن باید هوشمندانه و راهبردی باشد تا مجبور نشوید آموزشها را تکرار کنید یا بیش از حد لازم زحمت بکشید. برنامهی انتقالی را طراحی کنید که در آن تمام جزئیات پروژههای فعلیتان، مهلتهای تحویل پیش رو، دانش فعلیتان مانند ترجیحات مشتری و مشخصات تماس او، توضیح داده شده باشند.
برای مستندسازی فرایندها از آنها فیلم بگیرید و زمانی را نیز به نوشتن فرایندهای عملیاتی استاندارد در جریانهای کاری مهم اختصاص دهید. ثبت و مستندسازی کارها از اتلاف زمان جلوگیری میکند، زیرا در پایان کار به جانشین خود کتابخانهای قابلارجاع از مواد آموزشی را تقدیم میکنید.
۴. درخواستهای جدید را به کس دیگری ارجاع دهید یا رد کنید
حتی در آخرین روزهای کاریتان نیز ممکن است بعضی از همکاران پیش شما بیایند و از شما بخواهند کار جدیدی را انجام دهید. وقتی با چنین مسئلهای روبهرو شدید، به جای اینکه سریع کار را قبول کنید تا بار آن زودتر از روی دوشتان برداشته شود، میتوانید به افراد آموزش دهید تا خودشان آن را انجام دهند یا با مربیگری شما فرایند را به اتمام برسانند.
این کار نهتنها مرزهای شما را مشخص میکند، بلکه همکارانتان را توانمند میکند تا مسئولیت کار را بر عهده بگیرند و روی پای خودشان بایستند؛ اینها خصوصیاتی هستند که همکارانتان بعدا در غیاب شما به آنها نیاز پیدا خواهند کرد.
گاهی باید با گفتن جملاتی مانند جملات زیر درخواست فرد را رد کنید:
- این کار چیزی نیست که بتوانم در آخرین روزهای کاریام قبول کنم؛
- مجبورم درخواست شما را رد کنم؛، چون پیش از پایان پروژه از اینجا خواهم رفت؛
- از اینکه مرا انتخاب کردی ممنونم، اما مجبورم آن را رد کنم، چون هنوز تعهدات خودم به اتمام نرسیدهاند.
۵. از فرصت پیشآمده برای ایجاد عادات جدید استفاده کنید
میتوانید قبل از اینکه کار جدیدتان شروع شود، مرزهای جدیدی را تعیین کنید که همیشه میخواستهاید برای خود داشتهباشید، زیرا هر کاری بکنید، نمیتوانند شما را اخراج کنند؛ فرصتی با ریسک پایین برای تمرین در عمل در اختیار شماست. حالا زمان خوبی است که محدودیتهایی را درمورد ساعت پایان کار یا پاسخ ندادن به ایمیلها در تعطیلات آخر هفته وضع کنید؛ به این ترتیب، اعتماد به نفس تازهشکلگرفتهی خود را به نقش شغلی جدید خواهید برد.
۶. کاملا از شغل قبلی خود جدا شوید
ارائهی پیشنهاد درمورد حفظ ارتباط با رئیس و همکارانتان کاری عاقلانه است، اما حواستان باشد که درمورد مشاوره یا کمک به سازمان، بدون مشخص کردن مرزهای آن، پیشنهادی ندهید. پاسخ دادن گهگاه به سؤالات قابلدرک است. زمانی را مشخص کنید که پس از ترک شغل، مثلا به مدت ۲ تا ۴ هفته، در دسترس نخواهید بود.
اگر سؤالات پس از آن تاریخ ادامه یافتند، شاید لازم باشد یادداشتی برایشان بفرستید و ذکر کنید که به دلیل تمرکز بر شغل فعلیتان قادر به پاسخگویی نیستید و برایشان آرزوی موفقیت کنید. به یاد داشتهباشید که به دلیل مهربانی و احترامی که برای همکارانتان قائل هستید، در آخرین روزهای کاریتان مرز مشخص میکنید. تحمل ناراحتیها موقتی و رد کردن درخواستها و تعیین محدودیتها خروج محترمانه شما را از سازمان در پی دارند.
منبع: hbr.org
دیدگاه